Ενότητα 6η: Η μουσική εξημερώνει
Πολυβίου, Ἱστορία 4.20.4-21.1
Είναι ωφέλιμο για όλους τους ανθρώπους να ασκούνται στη μουσική, για τους Αρκάδες όμως είναι και αναγκαίο (ενν. να κάνουν κάτι τέτοιο). (…) Γιατί μόνο στους Αρκάδες τα παιδιά πρώτα συνηθίζουν να τραγουδούν από τη νηπιακή τους ηλικία, σύμφωνα με τους μουσικούς ρυθμούς, τους ύμνους και τους παιάνες, με τους οποίους ο καθένας εξυμνεί, κατά τα πατροπαράδοτα (ενν. έθιμα,) τους ντόπιους ήρωες και θεούς˙ και μετά από αυτά χορεύουν με μεγάλο συναγωνισμό κάθε χρόνο στα θέατρα με τη συνοδεία των αυλητών του Διονύσου. (…) Και για τα άλλα μαθήματα δεν θεωρούν καθόλου ντροπή να παραδεχθούν ότι δεν γνωρίζουν κάτι, ενώ βέβαια το τραγούδι ούτε μπορούν να δεχθούν ότι δεν το γνωρίζουν, επειδή υποχρεωτικά όλοι το μαθαίνουν, ούτε, εάν το ομολογήσουν, μπορούν να απαλλαγούν από αυτό, επειδή αυτό θεωρείται ντροπή στην κοινωνία τους. (…) Και μου φαίνεται ότι οι παλιοί τα θέσπισαν αυτά όχι για να καλλιεργήσουν τη φιληδονία και την επίδειξη πλούτου, αλλά επειδή παρατηρούσαν τον μόχθο του καθενός και με λίγα λόγια τον κόπο και τη σκληρότητα της ζωής τους και επειδή ακόμη παρατηρούσαν την αυστηρότητα των ηθών, η οποία έρχεται σ’ αυτούς ως συνέπεια του ψύχους και της τραχύτητας του τόπου στον οποίο ζουν και που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου