Ενότητα 9: Ανυπέρβλητα πρότυπα
Ἱσοκράτης, Εὐαγόρας 1-6
(διασκευή)
Επειδή
βλέπω, Νικοκλή, ότι τιμάς τον τάφο του πατέρα σου όχι μόνο με το πλήθος και τη
λαμπρότητα των προσφορών σου, αλλά και με χορούς και με μουσική και με
αθλητικούς αγώνες, θεώρησα ότι ο Ευαγόρας, αν νιώθουν κάτι οι νεκροί για όσα
γίνονται εδώ, χαίρεται που βλέπει τη φροντίδα για αυτόν και τη μεγαλοπρέπεια
των τιμών σου προς αυτόν. Και θα όφειλε πολύ μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη, αν κάποιος
μπορούσε να μιλήσει όπως του αξίζει για τις αρχές της ζωής του και τις
ριψοκίνδυνες πράξεις του· διότι θα διαπιστώσουμε ότι οι φιλόδοξοι και γενναίοι
άντρες κάνουν τα πάντα φροντίζοντας πώς θα αφήσουν πίσω τους αθάνατη την
υστεροφημία τους. Και ποιος δε θα στενοχωριόταν, όταν βλέπει ότι αυτοί που
έζησαν τον καιρό των Τρωικών υμνούνται, ενώ για τον εαυτό του γνωρίζει εκ των προτέρων
ότι, ακόμα και αν ξεπεράσει τις αρετές εκείνων, ποτέ δε θα κριθεί άξιος για
τέτοιους επαίνους; Και υπαίτιος γι’ αυτά είναι ο φθόνος· γιατί τόσο μικρόψυχοι
είναι μερικοί από τη φύση τους, ώστε με μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα άκουγαν να
επαινούνται αυτοί για τους οποίους δε γνωρίζουν εάν έχουν υπάρξει, παρά αυτοί
από τους οποίους συμβαίνει να έχουν οι ίδιοι ευεργετηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου